Een poosje geleden heb ik likeurtjes gemaakt van verschillende bessen en die met sleedoorn staat met stip op één. Heeeeeerlijk!
Het Engelse woord voor de vrucht van de sleedoorn is sloe. De likeur die gemaakt is van gin met sleedoorn heet sloe gin. Een geliefde
drank en makkelijk zelf te maken. Sloe gin smaakt pittig, bitterzoet, bessig en
heeft een klein zuurtje.
Hier in Lansingerland is de sleedoorn aangeplant naast de HSL (hogesnelheidslijn). Het vruchtje heeft de grootte van een flinke bes en lijkt op een blauwe minipruim. Vorige keer kon ik oogsten van alle struiken, dit seizoen had maar een klein deel van de struiken vruchten.
Recept
- 500 gram sleedoornvruchtjes
- 500 ml gin, brandewijn of wodka
- 100 gram suiker (naar wens meer suiker toevoegen)
Optioneel is kruiden toevoegen als kaneel, citroenschil,
kruidnagel, gekneusde amandel, kardemon of jeneverbes. Zelf houd ik van pure
smaken. Wel ga ik volgende keer de amandel uitproberen, die schijnt de smaak te
verzachten, minder wrang te maken.
Werkwijze
- Als je geplukt hebt voordat de vorst eroverheen is geweest de vruchtjes 2 dagen in de vriezer doen.
- Doe alles bij elkaar in een weckpot en laat minimaal 10 weken staan. Schudt de pot regelmatig.
- Zeef en filter. Het resultaat was zo’n 500 ml sloe gin. Evenveel drank als dat erin ging.
Van de prut maakte ik jam: Opkoken met twee eetlepels water
tot de pruimen zacht zijn. De pitten eruit halen door de prut door een zeef te
duwen (lekker kliederwerkje). De overgebleven massa wegen en eenzelfde gewicht
aan suiker toevoegen. Even laten doorkoken en in potjes gieten. Geleisuiker of
pectine is niet nodig, de jam is stevig van zichzelf. Een pittige jam, lekker
bij een kaasje.
Slee is overigens een oud woord voor pruim.
P.S. Nageluk en de webwinkel versloffen de laatste tijd een beetje… Als meldpunt onredelijke fotoclaims een beetje te druk. En dan probeer ik ook nog een boek te schrijven. De deadline heb ik gezet op 14 oktober 2025, als de rechtszaak met ANP weer doorgaat.
Reacties
Een reactie posten